Μουσική - R.I.P. Richard W. Wright (1943-2008)

Ένας ένας μας αφήνουν... Μετά το θάνατο του Syd Barett (του πρώτου κιθαρίστα των Pink Floyd) πριν 2 χρόνια, σειρά είχε ο Rick Wright, ιδρυτικό μέλος και πληκτράς της πιο σημαντικής ίσως μπάντας στην ιστορία του rock και όχι μόνο. Πέθανε στις 15 Σεπτεμβρίου στο σπίτι του, από αδιευκρίνιστη μέχρι στιγμής μορφή καρκίνου.

Έπαιξε σημαντικότατο ρόλο στην καθιέρωση του ήχου των Pink Floyd και οι αριστουργηματικές του συνθέσεις, επηρεασμένες από την jazz, το rock, την κλασσική και την folk μουσική θα μείνουν στην ιστορία ως κορυφαία δείγματα τέχνης του αιώνα που πέρασε. Η προσφορά του στη μουσική τεράστια, με 12 δίσκους των Floyd, 2
(παραλίγο 3, είχε έναν στα σκαριά) προσωπικούς δίσκους, έναν ως "Zee" με τον Dave Harris και πολλές συμμετοχές σε δίσκους των Barett και Gilmour. Κλισέ, αλλά αληθινό: Ο κόσμος της μουσικής είναι κατά πολύ φτωχότερος από εδώ και στο εξής...

Και ένα σχόλιο για τέλος: Χρόνια τώρα οι οπαδοί των Pink Floyd εκλιπαρούσαμε, προσευχόμασταν, κάναμε τάματα ή ό,τι άλλο θέλετε για να τους (ξανα)δούμε σε περιοδεία όλους μαζί, ειδικά οι νεότεροι που δεν τους προλάβαμε. Μετά από την εμφάνισή τους στο Live 8 το 2006 (ναι, αυτήν την αηδία με τον Al Gore και τον Bill Gates, αλλά θα τα πούμε άλλη φορά αυτά) όπου οι Waters και Gilmour φάνηκαν να παραμερίζουν τις διαφορές τους, οι ελπίδες μας ενισχύθηκαν. Ελπίζω όμως τώρα να μην έχουν τίποτα τέτοιο στο μυαλό τους. Σας ξορκίζω, κύριοι Waters, Gilmour και Mason, σεβαστείτε τη μνήμη του Rick και καθίστε σπίτι, βγάλτε κανα solo album ακόμα ξεχωριστά, αλλά αφήστε το όνομα Pink Floyd ήσυχο...



Shine on, Rick. How we Wish You Were Here... But we'll see you at The Great Gig in the Sky one day.



Micho de la Mousia